Ik ben Manuel en werkzaam in het ziekenhuis als apothekersassistent in een klinische apotheek en op de SEH. Op de SEH ben ik verantwoordelijk voor het voeren van opnamegesprekken. Zelf heb ik PTSS en door de maatregelen die er in Nederland en in het ziekenhuis genomen zijn heb ik last van herbelevingen. Denk hierbij aan het dragen van mondkapjes overal in het ziekenhuis. In plaats van het hanteren van isolatie protocollen zoals wij altijd hebben gedaan als een patiënt om wat voor reden dan ook in isolatie verpleegd moet worden, moet dit nu dus overal. Als ik een gesprek voer met mensen die al angstig zijn omdat zij op de SEH belanden is het belangrijk dat zij mijn gezichtsuitdrukkingen zien. Ik heb er voor gekozen in de zorg te werken, omdat ik mensen op hun gemak wil stellen en met een mondkapje op wek je alleen maar (onbewust) meer angst op.
Wij zien de laatste maanden steeds meer mensen binnenkomen die een zelfmoordpoging doen door het beleid wat er nu gevoerd wordt. De uitzichtloosheid is voor veel mensen een reden om een zelfmoordpoging te doen. Zij worden niet gehoord, omdat alles moet wijken voor Corona. De balans is hierin volledig weg en in mijn ogen is er last van tunnelvisie. Door mijn eigen psychische klachten vind ik het steeds lastiger om het leed door het beleid naast mij neer te leggen en neem ik dit dus mee naar huis. Juist doordat ik zo goed begrijp dat mensen het niet meer zien zitten. Deze gedachten heb ik zelf ook soms. Ook ik voel me niet gehoord en het breekt mijn hart als er mensen een eind aan hun leven proberen te maken. Ondanks mijn medische verklaring om geen mondkapje te dragen, moet ik dit op mijn werk dus wel overal doen. Dit maakt voor mij het werken bijna onmogelijk. Dit kan zorgen voor uitval en ik ben niet de enige medewerker met klachten door het beleid.
Wat ik ook zo erg vind aan het beleid is dat mensen continu angstverhalen te horen krijgen en hierdoor eigenlijk min of meer stoppen met leven. De dagelijkse dingen waar men blij van wordt kunnen niet meer en dat is slecht voor de psyche van de mens en ook de weerstand gaat hierdoor naar beneden. Waarom wordt er continu opgeroepen om zoveel mogelijk thuis te blijven? Waarom zijn de sportscholen dicht? Waarom zijn de sauna’s dicht? Waarom horen we niks over extra vitamines en dergelijke? De dingen die goed voor onze gezondheid zijn mogen niet en dat is juist nu zo belangrijk. Sporten en naar buiten gaan, omdat mensen zo in vorm blijven en beweging ontzettend belangrijk is. Sauna’s omdat ontspanning in deze stressvolle tijd belangrijk is en vitamines om de weerstand op peil te houden. Je mag elkaar niet aanraken. Juist de dingen die weerstand verhogend zijn mogen niet.
Natuurlijk zien wij ook ernstige gevallen bij ons in het ziekenhuis, maar dat hoort bij een ziekenhuis. Je komt in het ziekenhuis terecht op het moment dat je echt ziek bent. Doodgaan hoort helaas ook bij het leven.
Ik denk dat het vooral belangrijk is dat we ons gezonde verstand blijven gebruiken en niet bij een virus met een ifr die vergelijkbaar is met die van de griep heel het land op slot gooien. Dit virus blijft waarschijnlijk bij ons. We kunnen toch niet elk jaar in lockdown gaan en alles kapot laten gaan? Het aantal sterfgevallen door dit beleid gaat vele malen groter zijn dan het aantal sterfgevallen aan of met corona. Denk hierbij ook aan alle uitgestelde kankerdiagnoses en cardiologische patiënten die niet naar het ziekenhuis durven te komen. Die overlijden vervolgens voortijdig aan de gevolgen van het corona beleid.
