Inleiding
Het was 20 maart 2021. Een bewogen dag die we nooit meer zullen vergeten. De waterkanonnen op het Museumplein en de regenboog boven dappere mensen in witte jassen. Daarna volgde de eerste spontane mars dwars door Amsterdam. Voor een gedeelte van deze groep mondde dit uit in de uren lange opsluiting op de Leidsekade.
In samenwerking met de veteranen hield iedereen; demonstranten en de “witte jassen”, z’n rug recht. Vóór vrijheid van demonstratie, vóór vrijheid van meningsuiting, vóór democratie, maar vooral vóór een veilige en vrije toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen.
De grote vraag voor veel mensen, maar ook voor de pers bleek te zijn: wie zijn toch die mensen in hun witte jassen? Zijn dit echt zorgmedewerkers? Voor deze drieluik laten we jullie kennis maken met een aantal zorgmedewerkers die op deze dag aanwezig waren en vertellen zij wat hen bewoog om voor het eerst in het wit zichtbaar te zijn voor de wereld om te laten zien dat ook zorgmedewerkers zorgen hebben en niet achter alle maatregelen staan.
Demonstratie 20 maart 2021
Mijn naam is Renate Tillema-Schoon ik ben vrijgevestigd psychiater. Sinds maart 2020 is de grootste uitwas van de marktwerking in de zorg wereldwijd zichtbaar. De zorg is een verdienmodel voor de farmaceutische bedrijven en individuele ondernemers die hun tentakels hebben in de politiek wereldwijd. De maatregelen zijn buitensporig en disproportioneel. Vanaf maart 2020 zijn er al veel demonstraties geweest overal in Nederland. Sommige politieagenten sloegen vreedzaam demonstrerende burgers in elkaar. Het patroon is altijd hetzelfde. Agenten, verkleed als demonstrant, laten de boel ontsporen en vervolgens grijpt de politie met geweld in, sluiten demonstranten in, om ze dan uren vast te zetten en af te voeren in bussen. Dit was een aantal keren in Den Haag gebeurd en dreigde nu ook 20 maart 2021 in Amsterdam te gebeuren. Daarom was ik blij met het initiatief van collega hulpverleners om samen met veteranen op het museumplein een linie te vormen ter bescherming van de demonstranten. Om mezelf niet tot een object van de politie te maken had ik een naamplaatje gemaakt en deze om gehangen daarop stond: dokter Renate. Dit is uiteindelijk door een freelance journalist Sebastiaan Quekel opgepakt in een artikel waarin hij ons, de witte ketting, wegzette als nep zorgmedewerkers. Die dag ben ik samen met twee collega’s als laatst blijven staan tegenover de met knuppels en schilden gewapende ME omdat er een oudere demonstrante met de rug naar de ME gekeerd niet weg wilde gaan. Het hele veld was leeg te zijn toen de ME oprukte nadat wij het veld verlieten met deze laatste demonstrant. De mars door de stad bleek begonnen en ook toen hebben demonstranten uren vast gestaan. Helaas kon ik ze niet meer bereiken. Als zorgverlener ervaar ik het als mijn plicht om weerloze burgers te helpen in ziekte en in gezondheid.
Renate Tilleman-Schoon
Vrijgevestigd Psychiater
