Ik ben verpleegkundige en ik werk op een PG (psycho-geriatrie) afdeling.
Op deze afdeling zijn inmiddels aan alle bewoners de 2e vaccinatie gegeven.
Na de 1e vaccinatie zijn er 2 bewoners overleden, na de 2e vaccinatie 9.
Dit is het beeld wat ik terugzie op elke afdeling binnen de stichting. Dit gaat om PG bewoners die jarenlang stabiel waren en nu plots komen te overlijden.
Ik heb geweigerd om vaccinaties te geven. Ik weiger om bewoners te testen.
PG bewoners testen betekent meestal met 6 personen fixeren. Dit gaat tegen de wens van de bewoners in. Dit is mensonterend.
Ik spreek mij uit, ik weiger handelingen. Dat wordt niet in dank afgenomen. Toch blijf ik dit doen.
Op dit moment voelt mijn baan als een last.
In de praktijk is het vreselijk: beperkt aantal bezoekers. Niet aanraken. Afstand houden.
Bewoners lijden. Nog nooit heb ik zoveel verdriet en leed gezien, van wat ik nu al een jaar ervaar.
Deze bewoners willen dit niet. De wat “heldere” PG bewoners knuffelen en kussen liever hun dierbaren dan de tijd op deze manier uit te zitten.
Wanneer een bewoner slecht ligt en lijkt te verlijden, weigert de stichting uitzonderingen te maken.
In mijn dienst maak ik wel uitzonderingen, ik kom niet weg met deze “regels”. Tot nu toe niet ten koste van mijn baan. Dat moment gaat vast komen…
