Allereerst wil ik zeggen, wat een mooi initiatief dit! Jullie staan op voor de rechten en belangen van de medemens, zo ook ik voor mijn cliënten. Ik moet toegeven, ze hebben het goed ondanks alles!
Maar ik besef me wel dat ze de maatschappij en de mensen missen, het werken op bijvoorbeeld een basisschool of een ouder wooncentra. Ze mogen 1 persoon op bezoek per dag, dit is ook zo als je 75 jaar wordt en een verstandelijke beperking hebt. Als je niet goed kan beseffen dat er maar één persoon kan komen? Ze kunnen niet voetballen, niet zwemmen. En wat ik ook voornamelijk wil benoemen, mijn cliënten kunnen niet allemaal aangeven dat ze dingen missen, en ik als begeleider zie dit wel. Pijnlijk soms, de wereld is al zo geworden, dat we maar verder gaan en er zo min mogelijk over praten.
Nog een voorbeeld: in quarantaine moeten, dit kun je als begeleider uitleggen als: je moet op je kamer blijven. Wat moet er in hun hoofd omgaan in deze tijd? Het kan gewoon niet langer meer zo, en dat vind ik! Wat superfijn dat ik hier mijn mening en gevoel kan opschrijven.. ik kom op voor de lieve mensen voor wie ik met mijn hele hart zorg! Kom op gooi de wereld voor ze open❤ misschien iets wat te hysterisch en dramatisch beschreven, maar dat is iedereen in deze tijd geloof ik!
Amber