Zelf voel ik me steeds meer in een hoek geduwd. Het maakt me boos en verdrietig dat ik al zeker 1 jaar met mondkapje op moet lopen. Ook werd er pas van mij gevraagd een PCR test bij mezelf te doen (laten uitvoeren), i.v.m. Covid bij (gevaccineerde) collega. Hier stond ik niet achter, toch heb ik het gedaan.
Zo worden al jaren (ook voor Covid) stap voor stap onze rechten en vrijheden om het vak als verpleegkundige op een normale manier te kunnen uitvoeren afgenomen. Patiënten mogen zelfs niet meer gedoucht worden, dit is voor mij onethisch, dus heb ik er toch een paar gedoucht (afgelopen weekend), ze waren me erg dankbaar en voelden zich weer even mens.
Verder zie ook ik de vele bijwerkingen (op korte termijn) van de vaccins op allerlei gebied, in alle specialismen, dit baart mij zorgen en maakt de gezondheidszorg nog duurder, terwijl er veilige (goedkope) medicatie is om Covid te voorkomen en te genezen, bij vroegtijdig inzetten.
Zie ook site: zelfzorgcovid19.nl
Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud, maar merk dat ik al over m’n grenzen ga en deze beter zal moeten bewaren, echter zie ik ontslag (door tegen ‘regels’/sancties in te gaan) ook niet zitten.
Vaccineren doe je niet voor de ander, maar voor jezelf, dat zien we nu om ons heen met de dwang tot QR-Code gebeuren; mensen doen het om maar zo lang mogelijk gebruik te kunnen maken van faciliteiten maar niet voor hun gezondheid.
Maria, verpleegkundige algemeen ziekenhuis