Dit bericht kregen wij van een collega uit het ziekenhuis:
Een collega appte me even geleden hoe t met me gaat en waarom ik niet inzetbaar ben.
Mijn antwoord:
Het gaat op zich goed met me hoor, alleen relateerde ik niet meer aan de werkelijkheid die ik beetje bij beetje heb zien ontstaan gedurende 1,5 jaar tijd in ons ziekenhuis, op de ccu/eerste harthulp.
Het voelt net of ik de “taal” niet meer spreek waarvan ik ruim 25 jaar dacht hem vloeiend te spreken.
Of het nu gaat om de bullshit van 1,5 meter tot aan de mondkappen, de spatmaskers. De onzin met betrekking tot isolatie van mensen (zonder klachten van covid) het dus totaal verkeerd inzetten van isolatie en ze dan een dag, soms wel twee dagen laten wachten, in isolatie, op een uitslag van de test. Ik heb zoals je weet patiënten vaak uit een onterechte isolatie gekregen na overleg met de microbioloog.
De onzinnige en onmenselijke bezoek beperkende maatregelen, ik kon daar gewoon niet in mee gaan, tot frustratie van vele collega’s omdat ik niet één lijn trok. Maar mijn geweten trekt dat niet. Dus kiezen óf het kind óf de echtgenote bij een doodzieke patiënt laten.
Het feit dat er nog steeds in ons patiënten dossier staat dat je ongevaccineerd bent terwijl het niet eens is gevraagd, laat staan geregistreerd, alle bijwerkingen die mij zijn verteld door patiënten, de oude hartinfarcten tgv niet gegeven zorg, de tsunami aan positieve d-dimeer uitslagen (red.: waarde in bloed wat stolling in het lichaam aangeeft) bij jonge mensen na vaccin, de longembolieën, de infarcten, (non)stemi’s (red.: afwijkingen op het ECG als gevolg van. infarct in het hart). Allemaal toeval?
Iedere keer weer als wappie te worden aangekeken omdat ik weiger zo’n niet-werkende mondkap of spatmasker op te zetten als ik niet aan een bed zit bij een “ besmette” of “ verdachte” patiënt. De mensen die met een mondkap naar hun auto lopen op het parkeer terrein. Dat circus begint nu weer van voor af aan. Ik trek dat niet meer.
Ik heb zo vaak mensen attent proberen te maken op het hellende vlak waarop we zitten. Er mag niet over gesproken. Ik ben uitgeluld.
Artsen die alleen maar aan corona denken bij een avnrt (red: hartritmestoornis), of na vaccinatie terwijl de patiënt gezond was tot aan de prik en zelf aangaf sinds juist dat moment last te hebben. We onderzoeken niks. We vragen het niet eens.
Ik kan daar niet meer mee omgaan omdat ik patiënten dan niet serieus meer neem en dan kan ik mijn vak niet meer naar behoren uitoefenen. Ik kán niet aan een patiënt verkopen dat de blaren op armen en rug een dag na de prik daadwerkelijk komen door die prik omdat ik het niet weet. Maar we moeten het durven onderzoeken. En dat doen we niet. We doen of het niet bestaat.
Als ik dat blaren verhaal twee keer in een maand hoor en zie bij patiënten dan zit er iets goed fout wat mij betreft. Zeker als ze van hun huisarts en zelfs van hun kinderen horen dat het onmogelijk in verband kan staan met de vaccinaties terwijl ze dat zelf wel denken en voelen. Patiënten zijn niet gek hoor. Ik luister naar zo iemand en neem ze serieus. Ik noteer het en geef ze het nummer van het Lareb (red: centrum voor melden bijwerkingen medicatie). Weten de meesten (patiënten én collega’s) het bestaan niet eens van.
Ik ben op een gegeven moment maar gestopt er naar te vragen omdat niemand het deed. Maar patiënten begonnen er vaak zelf over omdat ik zonder mondkap liep. Patiënten hebben juist behoefte om serieus genomen te worden. Het voelde of ik op een plek werkte waar ik met logisch denken niet meer terecht kon.
Ik vond iedereen ook zo angstig geworden. Specialisten met spatmaskers en sommigen die steevast met een grote boog om me heen lopen. Terwijl ik én corona heb gehad én antistoffen heb. Het maakt allemaal niets uit. Dan zijn er twee mogelijkheden wat mij betreft.
-Ik ben zelf gek geworden (dat leek voor het eerst in Mei 2020 toen de pandemie voorbij was – volgens v dissel is de epidemische grens na die datum niet meer overschreden -, ziekenhuizen waren nagenoeg allemaal leeg). Daarna begon de onzin. Ik noem het een totale Kafkaiaanse werkelijkheid.
-De wereld waarin ik leef (en werk) is grotendeels zelf knetter gek geworden.
Veel mensen hebben wat mij betreft last van cognitieve dissonantie. Door de angst kunnen ze niet meer rationeel denken.
Ik zou zeggen: tel de mondkappen buiten op de fiets en op straat en je weet wat ik bedoel. Deze angst is algemeen goed geworden. Voor de één wat heftiger dan voor de ander. Lees de verpakking van de doosjes met de niet medische mondkappen waarmee iedereen in ‘t ziekenhuis loopt. Staat op: beschermt niet tegen verspreiding van Covid-19.
Ik heb wel een idee wat er aan de hand is hoor, maar ik trek sowieso aan ‘t kortste eind. Ik heb me staande gehouden met humor en iedere keer dacht ik: ‘ach het zal wel aan mij liggen’. Alleen ik ben bang dat ‘t niet aan mij ligt. En nee ik heb zeker de waarheid niet in pacht. Beetje bij beetje is iedereen helemaal de tering gehypnotiseerd door media, politiek, het gaat non stop door. Men praat elkaar allemaal na. Voor al het falen heeft men een passend antwoord. Voor alle onlogische onzin komt er een nog idiotere verklaring. Of het nou gaat over anderhalve meter, mondkap, isolatie, opeens een tsunami aan peri-/myo/endocarditissen (red: hartontstekingen), dan weer over ongevaccineerden, dan weer over dubbelgevaccineerden met corona, dan weer al die vreemde bijwerkingen die zogenaamd niet bestaan. Iedereen beaamt het maar het kan niet aan de vaccins liggen. Punt. Onbespreekbaar. Het is een religie van angst geworden. Daar ben ik niet van.
‘Ja je kan het virus nog wel overdragen en je kan besmet raken maar je wordt minder ziek’. Ik denk dan: het werkt dus gewoon niet als je dubbelgevaccineerd bent en nog steeds ziek kan worden en verspreiden.
Dus je koopt nieuwe remschijven maar boven de 100 km per uur vlieg je uit de bocht. Anders met 120 km maar nu met 100 km per uur. Dus zorg nou in ieder geval dat je een paar keer per jaar nieuwe remschijven haalt. En als je het daar niet mee eens bent ben je een remschijven ontkenner en een gevaar op de weg voor overstekende opa’s en oma’s. En als je in dat half jaar maar één keer hebt gereden, maakt niet uit. Toch nieuwe halen. Zelfs als je auto altijd binnen staat. Levensgevaarlijk.
Dat is hoe ik me voel.
Hoeveel druk op de zorg geeft kanker? Zullen we vanaf het twaalfde levensjaar en straks vanaf het vijfde levensjaar preventief de hele bevolking aan de chemo slingeren? En nabestralen? Better safe then sorry. En ouders die het daar niet mee eens zijn uit de ouderlijke macht ontzetten?
Oh, en hart en vaat ziekten. Geeft heel wat meer druk op de zorg dan corona. Iedereen voor de zekerheid maar voorzien van een stent? Ach doen we alleen proxymaal LAD , Cx en RCa (red.: namen van bloedvaten in het hart). Pak je in ieder geval een grote groep en golden five medicatie gewoon voor heel NL vanaf twaalf jaar.
En als je als gezonde tiener chemo en een stent weigert: einde deelname aan de maatschappij.
Mijn brein kan zoveel onzin niet aan. Zo kijk ik er naar.
Ik ben in mei 2020 al gestopt met lezen en kijken naar nieuws, kranten etc omdat hetgeen ik zag in het ziekenhuis nooit overeenkwam met wat ik terug hoorde op tv, kranten. Nooit!
Je ziet het, het gaat vanaf vandaag gewoon weer verder, lekker weer allemaal mondkapjes of spatmaskers op. Het is gewoon copy paste van gedrag en regels van vorig jaar maar nu allemaal dubbel gevaccineerd én veel meer jonge mensen. Mensen roepen nog steeds massaal dat de ongevaccineerden de schuld zijn en stropen straks hun mouwtje op voor prik nummer drie (red: inmiddels vol in gang). Ook kinderen als het aan onze geweldige beleidsmakers ligt.
Met een zogenaamd vaccin waarvan ik niets dan ellende heb gezien op mijn werk. Alleen de rest vindt het allemaal toeval. We zien wel vaker positieve d-dimeers en hartspierontstekingen en longembolieën toch?
Dan kan je je afvragen waarom ziet niet iedereen dat? Maar ik wel? Stel ik me aan of zo? Waarom mag daar niet over gesproken worden?
Het komt volgens mij omdat ik al langer dan een jaar niets meer volg op tv, krant of radio en die media juist non-stop bezig is al twee jaar angst te pompen en maar blijft schreeuwen dat er geen relatie bestaat tussen vaccin en bijwerkingen. Over de hele wereld hetzelfde geluid. Safe and effective. In alle talen. Dag in dag uit. Ik heb afgelopen jaar zo vaak gevraagd of de tv met cijfers uit mag op het werk. Ik wil die negativiteit niet 24/7 horen en zien.
De ongevaccineerden moeten nu worden overgehaald om het vaccin te nemen omdat het werkt en veilig is en de gevaccineerde moeten worden overgehaald om een booster prik te nemen omdat het vaccin niet werkt maar wel veilig is. Hahaha, ja het werkt maar een paar maanden en je wordt wat minder ziek. Huh? Vorig jaar waren er geen vaccins en toen was corona weg in de zomer. Hahaha mensen werden helemaal niet meer ziek. Oh ja, in de herfst weer.
Zo zit ik niet in elkaar. Meten is weten maar we mogen kennelijk niet meten. Vooral niet over hebben. Ja wel tot vijf keer toe PCR-testen afnemen bij mensen met al een negatieve uitslag, net zo lang tot ie positief wordt en anders scannen (een CT-scan doen) en weer in isolatie gooien. En mocht er een positieve PCR-testuitslag zijn, dan ook isoleren en meteen uitgaan van een goed resultaat. Dan bestaat vals positief niet. Althans niet waar wij werken. Maar het is overal hetzelfde beleid: Tellen van verdachten, PCR afnemen na overlijden, na reanimatie. En ga zo maar door.
Na het zoveelste ritje naar de CT-scan met een jonge dertiger die mij vertelde dat hij zich sinds zijn tweede prik alleen maar moe voelt en weer een perimyocarditis werd vastgesteld, knapte het ff bij me. Na wederom gezeur van mij bij de arts over al die pos d-dimeer uitslagen en de vraag waarom hij het niet meeneemt in zijn anamnese vond de arts-assistente het wel een goed idee als ik het zou onderzoeken. Ik? Hoezo alleen ik?
Ik kom wel weer terug hoor. Ik lach me altijd suf met jou, was altijd een lichtpunt en het klinkt allemaal erg dramatisch nu maar dan snap je waar het vandaan komt. Het is een opeenstapeling van in mijn ogen onwetenschappelijke onzin die je moet aannemen van mensen die je aankijken of je bij de Rasta Rostelli show zit.
Pas toen iedereen op de ccu gevaccineerd was ging ‘t wat beter omdat mensen zich wat veiliger voelden. Sommigen durfden zelfs in de zomer hun mondkapje af. De sfeer verbeterde meteen omdat men zich opeens “veiliger” voelde maar het was gewoon zomer. Altijd rustige tijd wat betreft griep. Nog steeds wel lekker veel handen wassen met alcohol uit de pompjes, maar sommigen durfden zowaar de maskertjes af.
En dan nu na één commando op tv weer allemaal mondkappen op en roepen hoe druk het is?? Hahaha van de één op de andere dag? Het is altijd druk tijdens griepseizoenen. Dat vergeet iedereen. De zorg is structureel gesloopt, de zorg loopt leeg en we vergrijzen steeds meer. Tuurlijk is het steeds drukker maar je hoeft jezelf wat mij betreft maar één vraag te stellen:
‘Heb jij al twee jaar een pandemie gezien?’
Ik niet. Ja een drukke IC. Die is altijd druk tijdens griepseizoenen. Maar een pandemie? Op straat? Op het strand? In het ziekenhuis? Ik in ieder geval na Mei 2020 niet meer. Zeker niet op de CCU. Ja de definitie van pandemie is afgelopen jaar heel sneaky gewijzigd. Het gaat bij een pandemie nu niet meer om het aantal doden maar om het aantal ‘besmettingen’ (PCR dus positief geteste). Dus een verkoudheid is nu een pandemie. Maar ook daar is wel weer een idiote verklaring voor. Het maakt dus niets uit. Er komt een onzin verklaring. Ook definitie van vaccin is aangepast dit jaar. Maar goed , hoor je ook niemand over. Alles waar ik voor gek voor werd verklaard is uitgekomen. Dat riep ik vorig jaar al: ‘Kijk uit lieve mensen dit gaat niet goed zo!’.
Ik ben denk ik nog niet zo wappie als ik eruit zie.
Nou ik stop. Je weet wel hoe ik er in sta. Beetje langdradig maar dan snap je waarom ik even ben uitgevallen.
‘Frank’ CCU verpleegkundige