Vandaag op het werk kreeg een collega een berichtje van haar familie dat ze positief getest zijn op corona. Hierop zei ze: “Jaja this is real life, corona bestaat echt”. Ze hebben symptomen als: geurverlies, droge hoest, algehele malaise. “Dit komt er van als je je niet laat vaccineren, zegt ze.”
Dit wordt gezegd terwijl nog vorige week 2 gevaccineerde collega’s met klachten positief zijn getest. Ook zijn we in het team steeds meer ”verbaasd” dat er meer en meer patiënten binnenkomen met covid-gerelateerde klachten, terwijl deze patienten dubbel gevaccineerd zijn.
Vervolgens reageerde een andere collega hierop als volgt:
“Ik snap niet dat mensen de vaccinatie niet nemen. We moeten nu alweer mensen die al een poosje op hun operaties wachten gaan verschuiven om coronapatiënten te kunnen opnemen. Ze zouden op het voorhoofd van die mensen moeten schrijven dat ze niet gevaccineerd zijn. Hen verbannen van de zorg. Vervolgens verbannen van het werk en geen salaris geven. Dan zullen ze wel moeten.”
Ik vond het echt gruwelijk om een collega zo te horen praten. Ze lijkt zich totaal niet bewust te zijn van de ethiek in de zorg. Daarnaast kan ze zich kennelijk onze beroepscode niet meer herinneren waarin we zeggen zonder oordeel zorg te verlenen.
Zo disrespectvol, niet passend bij een zorgverlener! Dit veroorzaakt alleen maar meer verdeeldheid en stigmatisering.
Ik heb me heel erg moeten inhouden om daar niet in tranen uit te barsten en niet in discussie te gaan om te voorkomen dat het zou escaleren. Beschaafdheid en solidariteit is tegenwoordig steeds meer aan het verdwijnen in de samenleving.
‘Nes’ verpleegkundige in een ziekenhuis
